Wyślij zapytanie Dołącz do Sii

Na naszym rodzimym zwinnym podwórku cyklicznie organizowane są wydarzenia, w których warto, w miarę możliwości, uczestniczyć. Jednym z nich jest Agile By Example. W tym roku podczas sesji mówiło się dużo m.in.: o zwinnych transformacjach, współpracy z liderami, czy też o tym, co mierzyć.

Nie sposób oddać w pełni tematykę i informacje, jakie pojawiają się podczas wystąpień. Na szczęście są one nagrywane i już za kilka miesięcy każdy zainteresowany będzie mógł je obejrzeć na kanale ABE w serwisie YouTube. Dzisiaj chciałem się z Wami podzielić krótkim zrzutem myśli z prezentacji, których miałem okazję posłuchać 🙂

Agile By Example 2023
Ryc. 1 Agile By Example 2023

Po porannej kawie

The New Agile Economics

Serię wykładów rozpoczęło wystąpienie Dana Vacantiego. W swojej prezentacji „The New Agile Economics” Dan podzielił się kilkoma ciekawymi spostrzeżeniami:

  • „Tani” pieniądz dostępny przez ostatnie 10 lat się skończył, dlatego zwinne podejście przechodzi czas próby.
  • Timeboxy, planowanie czy priorytetyzacja tematów są często tylko stratą (waste).
  • Jeżeli chcemy usprawniać nasze procesy, musimy nauczyć się oddzielać „potencjalny sygnał” od „prawdopodobnego szumu”.

Ten ostatni punkt najmocniej zapadł mi w pamięć. Choć przykład Dana był mocno uproszczony, to ten fragment szczególnie ze mną zarezonował. Jak często wpadamy w pułapkę podejmowania decyzji w oparciu o dane, które są tylko szumem? Czy potrafimy wyłapać, które z obserwowanych informacji są sygnałem do faktycznego podjęcia akcji? Choć podczas prezentacji nie wchodziliśmy w szczegóły, jak policzyć/zdefiniować dane granice, to wartym zapamiętania jest nazwisko Dr. Waltera Shewharta jako autora tej koncepcji w celu dalszego zgłębienia tematu.

Talks

Kolejne wystąpienia były mocno osadzone w temacie transformacji zwinnych. Spośród pięciu wystąpień prowadzonych mniej lub bardziej równolegle, udało mi się posłuchać trzech:

  1. Maciej Stępnikowski i Kacper Nowosadzki w swoim wystąpieniu opowiedzieli o zastosowaniu w praktyce myślenia systemowego – o tym, jak pomogło im ono zaangażować kadrę menedżerską w proces zmiany oraz o jego roli w zdefiniowaniu hipotezy i miary sukcesu. Było to świetne przypomnienie, dlaczego myślenie systemowe jest jednym z ważniejszych narzędzi dla każdego Scrum Mastera, Agile Coacha czy po prostu „agenta zmiany”.
  2. Tomasz Wilk z kolei opowiedział o swojej perspektywie na Team Topologies. Najważniejszą myślą, jaka dla mnie wybrzmiała, było zwrócenie uwagi na to, że wiele osób próbuje używać Team Topologies jako frameworka do zaimplementowania. Natomiast jest to tylko „wspólny język” pomagający nam opisać strukturę, w jakiej pracujemy i jak w niej współpracujemy, z pryzmatem „prawa Conway’a” w jednym ręku.
  3. Konrad Grzegory i Mateusz Gajdzik opowiedzieli o zwinnej transformacji w CD Projekt Red. W całym wystąpieniu najciekawsze były dla mnie trzy kwestie warte zapamiętania:
    • brak jednego „skalowanego” frameworka i odkrywanie własnego podejścia,
    • zasada „Always working game” jako kamień węgielny całego podejścia,
    • złożoność środowiska, w którym się obracają – w takim „klasycznym” IT nad rozwojem produktu pracuje kilka specjalizacji, podczas gdy nad grą, lekką ręką, możemy naliczyć ich kilkanaście (lub więcej).

Po obiedzie

Drugą część dnia spędziłem u Roba Coopera, który prowadził warsztat o wpływie bez autorytetu. Był to dla mnie jeden z mocniejszych punktów dnia i choć tylko dotknęliśmy czubka góry lodowej tego tematu, to takie trzy główne myśli ze mną pozostały:

  • Pracuj nad własną narracją jak i nad narracją zmiany, pomaga to w kolejnym punkcie.
  • Buduj relacje z innymi i szukaj sprzymierzeńców.
  • Bądź cierpliwy – wpływ bez autorytetu rozwija się na przestrzeni czasu, czasami są to nawet całe lata.

Podobało mi się, jak Rob wykorzystał w praktyce to, o czym mówił podczas warsztatu. W dużym uproszczeniu: Rob rozpoczął od personalnej historii, która z jednej strony była autentyczna, a z drugiej na tyle uniwersalna, że w gronie osób w większości z IT szybko nawiązał przyjacielską relację. Następnie płynnie przeszedł do narracji opartej o historię Williama Wilberforce’a i jego walki o zniesienie niewolnictwa w imperium brytyjskim, któremu (wraz z innymi zwolennikami) wywarcie wpływu w tym temacie zajęło ponad dwadzieścia lat. Rob zgrabnie poruszał się pomiędzy tymi dwoma narracjami, dzieląc się przy okazji różnymi wskazówkami, jak nad nimi pracować.

Panel dyskusyjny

Przed ostatnim wykładem odbył się jeszcze panel dyskusyjny czterech głównych speakerów. Dyskusja kręciła się wokół przyszłości Agile, czy też ogólnie pracy zdalnej i aktualnego trendu powrotu do biur. Najbardziej utkwiła mi wypowiedź Joe Justice’a o firmie Toyota.

W trakcie dyskusji uczestnicy rozważali różne sytuacje finansowe, gospodarcze i biznesowe mogące mieć wpływ na obserwowane zmiany. Joe zwrócił jednak jeszcze uwagę na aspekt short-thinking vs long-thinking i nawiązał do swojego aktualnego angażu w japońskiej firmie. Długoterminowym celem Toyoty, czy nawet wizją, przez którą filtrowane są wszystkie decyzje, jest zdanie:

Być firmą, której społeczeństwo nie chce stracić.

Choć na stronach Toyoty ten wątek jest trochę inaczej ujęty, to sentyment zarówno w tych materiałach jak i w wypowiedzi Joe jest zbieżny.

Najmocniej zerezonowało ze mną stwierdzenie, że kiedy rozważają jakąś decyzję, to zadają sobie pytanie:

Czy jeżeli zrobimy X, to społeczność będzie nas traktować bardziej jak integralną i ważną część organizmu/środowiska dla jego pozytywnego rozwoju?

Ostatnie wystąpienie dnia

Dzień zakończył się wystąpieniem Pete’a Behrensa, w którym główną oś stanowił temat zmiany organizacyjnej i tego, jak zaangażować w nią osoby decyzyjne. Pete uwypuklił trzy aspekty w tym zakresie:

  • Większość zwinnych frameworków skupia się na dostarczaniu, zapominając o zwinnych wartościach (courage, commitment, openness, focus, and respect).
  • Trwałe zmiany wymagają od nas pielęgnowania tych wartości zwinnych, nastawienia na rozwój i nawyków wspierających zmiany (catalyst habits).
  • Jeżeli jesteś odpowiedzialny za aspekt zmiany, to musisz być czujny na to, że często zespoły i „zarząd” grają w różne gry, mówią innym językiem, itd. Kluczowe jest to, w jaki sposób się komunikujemy z obszarami organizacji, tak aby pomóc każdej ze stron „przekroczyć linię” i współpracować (grać w tą samą grę).

Pete użył też ciekawej analogii do pięciogwiazdkowej restauracji, która nie odtwarza przepisów na potrawy, tylko tworzy swoje własne. Wspomniał o tym w kontekście ślepego podążania za zwinnymi frameworkami.

Dzień drugi

W tym dniu byłem bardziej skupiony na rozmowach z różnymi uczestnikami i ogólnym „networkingu”. Natomiast zarówno otwierające jak i zamykające dzień wykłady były bardzo inspirujące.

If you go back to the office, don’t go backwards in time

Dzień drugi rozpoczął się od wystąpienia Lisette Sutherland, która skupiła się na temacie organizacji pracy i jej przyszłości w kontekście pracy zdalnej przed pandemią, w jej trakcie i aktualnego trendu powrotu do biur. Lisette dzieliła się różnymi praktykami wspierającymi skuteczną pracę zdalną (o takich praktykach przeczytasz też w naszym blogowym artykule).

Jednak najmocniej w pamięci zapadło mi stwierdzenie i jednocześnie tytuł wystąpienia Lisette, że:

Jak już przyjdzie nam powracać do biur, niech to nie będzie podróż wstecz w czasie.

Chodzi tu o to, aby wykorzystać nasze doświadczenia i tworzyć nowy model pracy, zamiast cofać się do nawyków i podejścia przed pandemią.

SpaceX Agile by Example

Całość ABE zamykało wystąpienie Joe Justice’a. Joe jest kopalnią ciekawych przykładów związanych z Teslą czy SpaceX, a jedną z jego myśli przewodnich w wystąpieniu był aspekt modułów i komponentów w produkcie oraz ich wpływu na prędkość rozwoju i dostarczania. Plusem dla wszystkich czytelników jest to, że Joe od dłuższego czasu dopracowuje swoje wystąpienie i można znaleźć jego różne wersje znaleźć w serwisie YouTube.

Czy warto wziąć udział w ABE?

Krótko odpowiadając – tak.

Dłuższa odpowiedź to oczywiście „to zależy”, np. od tego jak aktywny/aktywna w społeczności zwinnej jesteś? Jeżeli bardzo, to jest duża szansa, że większą część wystąpień mniej lub bardziej będziesz znać. W takiej sytuacji zachęcam Cię do wysłania swojego zgłoszenia, czy to jako speaker, czy jako trener do poprowadzenia własnego warsztatu w ramach Dojo, które odbywają się pierwszego dnia ABE.

Choć oczywiście nie każdy zgłaszający się dostanie szansę (ilość miejsc jest ograniczona), to jeżeli Ci się uda, zyskasz dodatkowy bonus w postaci wyjścia na kolację w gronie występujących. Jest to niepowtarzalna okazja, aby w bardziej kameralnych warunkach porozmawiać z różnymi osobami, często znanymi w zwinnym świece jak np. Joe Justice.

Dużą wartością ABE jest też to, że konferencja zbiera w jednym miejscu osoby nie tylko z naszego podwórka – organizatorzy zawsze starają się też ściągnąć ciekawe osoby z zagranicy.

Podsumowując, przynajmniej raz każdemu mogę spokojnie polecić przyjazd na taką konferencję 🙂

5/5 ( głosy: 3)
Ocena:
5/5 ( głosy: 3)
Autor
Avatar
Piotr Górajek

Piotr jest związany z branżą IT od blisko 10 lat, a tematami zwinnymi interesuje się od 5. W tym czasie współpracował z zespołami od start-upów po korporacje. Czasami dzieli się też swoją wiedzą podczas meetupu Agile Dojo Szczecin, którego jest współorganizatorem

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Może Cię również zainteresować

Pokaż więcej artykułów

Bądź na bieżąco

Zasubskrybuj naszego bloga i otrzymuj informacje o najnowszych wpisach.

Otrzymaj ofertę

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat oferty Sii, skontaktuj się z nami.

Wyślij zapytanie Wyślij zapytanie

Natalia Competency Center Director

Get an offer

Dołącz do Sii

Znajdź idealną pracę – zapoznaj się z naszą ofertą rekrutacyjną i aplikuj.

Aplikuj Aplikuj

Paweł Process Owner

Join Sii

ZATWIERDŹ

This content is available only in one language version.
You will be redirected to home page.

Are you sure you want to leave this page?